Kış

winter is coming'den daha gerçekçi vaziyette kış geldi, soğuk geldi, kar geldi, beyaz rüyalar geldi, grip salgını geldi ve garip şekilde her şeye rağmen kar huzuru da geldi. hala boğazımda yutkunmamı engelleyen, düşündükçe gözyaşlarımı biriktiren durum devam etse de kabullendim gerçeği ve artık sorun yok. aslında bu boğazımı düğümleyen birçok şeyin dışında kalan devam eden dünyada sorun yok; gözükse de öyle algılanmak, etiketlenmek istense de yok. yani "çemberin ya dışındasındır ya da içindesindir keskinliği" değil. basit bir şey hayat. sonunda da ölüp gidiyorsun işte, o kadar keskinlik, o kadar klişe, o kadar hırçınlık, o kadar çabalama, o kadar kalp kırma neye yarıyor ki, bitiyor işte. bugün aslında dün, yarın aslında bugün. bir de güzel maç seyretsek, bir de seyrettiklerimiz değse...