gece # 10

aslında gece planı değildi, planlanmış hiç değildi, üzerimde çizgili marin elbise ile alışverişe çıktığım hatta yıllar sonra ilk kez akmerkez'e gittiğim basit bir gündü. b.'den gelen telefon, "akşam beraber mi yesek?", nişantaşı'na gidip de kapıda beklemek, sis, siste yürümek, yoldan julius sezar t.'yı almak, beşiktaş'a kadar yürüyebilir miyiz inadı, "taks", beşiktaş çarşı, "hangi turgut'un yeri, ama bölünmüş bunlar", bizim oturduğumuzun bütün turgut yerlerine nazaran biraz varoş oluşu, derken sekvotka'nın yemeğe gelmesi, biraz dedikodu biraz geyik derken b. ile masada birdenbire büyük kavgaya tutuşmak (hem de öyle böyle değil), bir anda değişen suratlar, düşen suratlar ve hatta kırılan kalpler, tatlı-kahve sonrası normal olmaya çalışan bir havada ayrılış, yan, gey kapılım z., gece hayatını özlediğmi fark etmem (ama özlemişim), eğlence, roxy, çok sıkıcı olabilecek birkaç şarkıdan sonra d'yer maker'in çalması, mutlu olmam, hele hele one in a million ile daha da mutlu olmam, 16-17-18 yaşına geri dönerek sahnelerde dans, I love the nightlife, "sabah 6'ya kadar dans edeceğim" deyip gerçekten de 6'ya kadar dans etmek.

p.s. kavga. evet, b. ile bildiğin giriştik birbirimize. sebepsiz miydi? bilmiyorum herhalde öyledir ama ben şunu biliyorum ki ben ne kendimi anlatabiliyorum ne de bugüne kadar doğru anlatabilmişim. en yakınlarım bile gayet klişelerden tanıyor beni. mükemmel. bana olmuş güzel bir kapağın resmidir bu.

p.s. (2) bitip giden o kadar şey var ki bende saysam uzun liste olur. ben demiştim herkese "ooo, o mu? çoktan bitti" diye de yine klişelerle yaşandığı düşünüldüğü yani "hayır canım, imkansız" düşünceleri hakim olduğu için kimi inandırabildim o zamanlar hiç bilmiyorum. muhtemelen sadece kendimi. yine kendimi hiç hissiyatsız şekilde gördüm kendisine karşı. bu kadar mı bir insan hiçbir şey hissetmez veya duymaz? e duymazmış hissetmezsmiş. öyle işte, zamanla biten bitiyor. hepsinin sebebi ayrı, farklı ama bütün yükler akıp gitmiş üzerimden de ben öylesine duruyormuşum. eskiye dair kimse ve kimsenin yükü, valizi çantası bende değil; ben bunu bilir bunu söylerim.